BİR KAVUN GÖRDÜM SANKİ

Sabah ofisin önünde uflaya puflaya dolanırken gördüm. Yan taraftaki dükkan komşum bir ara ekti ama hiç ilgilenirken görmedim. Toprak çok kötü ve susuz.

Bilge "bu yapraklara ne olmuş" dediğinde, "hasta olmuşlar" diyeli taş çatlasın bir iki hafta oluyor. Ne ara büyüdü, kocaman oldu bilmiyorum, şaşkın şaşkın bakıyorum girip çıkıp:))

"Bilgisayar oyunları çok aptal, ben yazı yazacağım" diyor. Geçiyor klavyenin başına takudu tukkudu... Eski bir daktilom vardı, keşke saklasaymışım, kim bilir nerde kaldı... Çok hoşuna giderdi eminim. Eski daktiloya ne zaman sahip olduğumu çok iyi hatırlıyorum. Okuldan sonra başladığım iş yerinde dolapların içinde bulmuştum. Elektronik daktilo baş köşede olunca, atıvermişlerdi. Beyannameleri falan dolduruyorduk, bir de bilgisayar vardı ama pek elleyemiyorduk:)) faks makinasını bile çözmem bir haftamı almıştı. Patron eski daktiloya baktığımı görünce "al senin olsun" demişti, üstelik pinti adamın tekiydi:)) Ne sevinmiştim...

Takıldı şimdi kafama nerde bıraktım acaba? Dün kütüphanemin başında okumadığım kitap ararken teyzemin büyüyen oğlunun Bilge ' ye verdiği kitaplara gitti elim. Rıfat Ilgaz' ın "Öksüz Civciv" kitabını aldım elime. Başını dinledi Bilge biraz sonra uyuya kaldı, ben devam ettim okumaya, bugün de yanımda getirdim bitireyim diye. Ne güzel anlatmış Rıfat Ilgaz Ankara' dan tatil için Cide' ye gelen anne kızı, denizi, bahçeyi, komşuluğu...

Kavundan girdim, nerelerden çıktım:)) Bilgisayar oyunlarına aptal dediğine bakmayın seviyor oynamayı. Saat kuruyorum oturunca başına, Allah' tan saat çalmadan sıkılıp kalkıyor. Dışarıya çıkamamaya sinir oluyor. Gerçi soğukta olsa en azından yürüyüş yapalım diye sıkıca giydirip hergün dolaştırıyorum, umarım hastalanmaz diyerek:))