BU SABAH

Bu sabah erkenden yürüyüşe çıktım. 
Tavuk kovalayan bir horoz,
kahvaltı yapan kargalar
ve
rüzgarda salınan kavaklar gördüm.
Yüzüme vuran güneş ışığı...
nasıldı o şiir?
mırıldanırken
hatırladım.
Eve gelince tamamını okudum 

KAVAKLAR
Bedenim üşür, yüreğim sızlar
Ah kavaklar, kavaklar..

Beni hoyrat bir makasla 
Eski bir fotoğraftan oydular.

Orda kaldı yanağımın yarısı,
Kendini boşlukla tamamlar.

Omzumda bir kesik el,
Ki durmadan kanar.

Ah kavaklar, kavaklar...
Acı düştü peşime, ardımdan ıslık çalar.
METİN ALTIOK


Yorumlar

  1. bunun bir de şarkıs vardı sanıırm.kavaklarla ile ilgili.

    YanıtlaSil
  2. Kavakları ben de severim. HEle rüzgarda sallanan yapraklar, bayram yeri gibi, düğün yeri gibi, gelin teli gibi ne bilim ışıl ışıl, narin narin salınıyormuş gibi. Anlatabildim mi onu da bilmiyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nilhan hem de ne güzel anlatmışsın, tıpkı benim hissettiklerim gibi.

      Sil
  3. Sezen de ne güzel söyler bunu.

    YanıtlaSil
  4. gunaydınnnn ne guzel olduu ohhhhh :)))

    YanıtlaSil

Yorum Gönder