Biraz daha kitap

 "Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde" Mahir Ünsal Eriş' e ait Sevgili Leylak Dalı çok beğendiğinden bahsetmişti, son buluşmamızda ziyaret ettiğimiz kitapçıda görünce hemen aldım. Öyle güzel, öyle etkili on dört tane öykü var içinde.Ben kitap okurken küçük bir defterim de yanımda olur. Kitapta altını çizmeye kıyamam, defterime yazarım cümleleri. Neredeyse tüm kitabı aktaracaktım, o kadar güzel satırlarla dolu.
"Abim Atatürk'ü çok severdi, bense Allah'ı. Babam, annemi ve Galatasaray'ı. Annem de Ringo'yu. Babam yorgun bir adamdı. Gündüz vardiyasındayken her gün, çalıştığı taş ocağında sanki onca kayayı sırtına vurup oradan oraya sürüklemiş gibi, kalan son canıyla eve gelir, çoğulukla da tek kanallı televizyonun bitmek bilmeyen haber bülteni sona ermeden uyuya kalırdı, akvaryumun karşısındaki ikili koltukta..."(arka kapaktan)

"Bana verdiği bir kaşık mutluluğa karşılık, ben kaç kızcağızı kazanlarda boğdum onu özlemekten, sevmekten, beklemekten, onu anlamaktan. Sonra bir yaz akşamı gibi, uzun süren bir güneşin ardından çökercesine gitti..."
Gerçekten şiddetle tavsiye ediyorum, mutlaka okuyun.

"Lütfen anneme iyi bak" Kyung-sook Shin ' e ait. Bu kitap da Leylak Dalı kütüphanesinden ganimetim. ( bu kütüphaneyi  Antalya' da bizzat görüp, ayrıca hayran kalmış ve çok kıskanmıştım:))
Kitaba bakınca en sona sakladım, biliyordum içimin hüzünle dolacağını.
"yetişkin çocuklarını ziyaret etmek için geldiği Seul'de kaybolan bir annenin ardından, aile üyelerinin yaşadığı pişmanlıkların ve iç hesaplaşmaların öyküsü bu. Kore kültürü fonunda derin aile ilişkilerinin ele alındığı, yürek burkan bir hikaye..."Anneliğe eşsiz bir ağıt" (arka kapaktan)

"Benden önce ölmelisin Böylesi çok daha iyi. Dünyaya herkesin sıralı geldiğini söylerler. Gerçi ölürken böyle bir sıra söz konusu değil ama yinede doğduğumuz sırada gitmemiz daha doğru. Benden üç yaş büyük olduğuna göre, üç sene önce ölmelisin. Bu hoşuna gitmediyse, üç gün önce de ölebilirsin. Ben de burada yaşamaya devam ederim. Tek başıma yaşayamayacak olursam Hyong-çol 'un evine giderim. Hem onlara yardım da ederim.Ne bileyim sarımsak ayıklarım, ortalığı siler süpürürüm. Ama önce ben ölürsem sen ne yaparsın? Neyi nasıl yapacağını bilmezsin ki. Hayatın boyunca sana hep birileri bakmış. Olacakları şimdiden görebiliyorum. Kimse evinde pis pis kokan, asık suratlı yaşlı bir adam istemez....Uzun yaşamak istiyorsan da benden uzun yaşama. Sana güzel bir cenaze töreni düzenleyip, arkandan gelirim. Gerçekten..."


Bilge geçenlerde kurstaki tiyatro öğretmenine beni çekiştirmiş. "Annem hep kitap okuyor, okurken çoğu zaman uyuya kalıyor" diye. Öğretmenle baya güldük, "çocuk uyuyarak kitap okunduğunu düşünmüyordur umarım" dedik. Bu sabah, defterime bunları aktarırken yanıma gelip "anne okuldaki öğretmenim de senin gibi kitap canavarıymış çok sevindim" dedi. Ben nasıl sevindim bir bilsen:))