İzledim...

 Bu hafta listemdeki filmlerin bazılarını izleyebildim. Bugün onlardan bahsedeyim. "Amour" çok fenaydı, izlerken farkında olmadan kendinizi onların yerine koyuyorsunuz ve filmin yaşattığı duygu film bittikten sonra bitmiyor.

 "The Door" o kadar merak ediyordum ki bu filmi. Kitabı okurken nasıl bir kurgu yaşadıysam ekranda birebir aynısını izlemek o kadar şaşırttı ki beni, kesinlikle muhteşemdi.

 "Skyfall" benden geçmiş artık, ilk seferinde uyuya kaldım, ikinci izlemede bitirebildim:((

"Otel Transilvanya" ailecek izledik, çok güzeldi, çok tatlıydı. Sanırım birkaç bin kez daha izleyeceğim.

Biliyorum bugün 8 mart ve bizim günümüz. Adlandırılmış günleri sevmiyorum. Sabahtan beri tv. ' de, bilgisayarın başında gördüklerim, okuduklarım bu düşüncemi daha da güçlendiriyor. Bugün bile bir kadın kocası tarafından öldürülmüş. Geçen sene gözümün önünde bir kadınla ufacık çocuğa bağırıp küfür eden, can havliyle taksiye binen kadını ve çocuğu deli gibi takip eden adamın plakasını bildirmek için aradığım 155' deki polis memurunun umursamazlığı geliyor aklıma. Yaşanan şiddettin gazete sayfalarında ya da televizyon ekranlarında olduğunu sanmayı tercih ediyorlar. Rakamlar bugün telaffuz ediliyor ama yarın ya da öbür gün hiçbir şey yok. Bunları düşününce " kutlu olsun" diyemiyorum, kutlanacak bir şey bulamıyorum.