GÜN 3

Sabah alarmdan önce uyandım, aman ne mutlu bir gün diyerek. Sonuçta bir gün evvel ölümlü bir fani olduğumu iliklerime kadar hissedince böyle uyanmam çok normaldi değil mi:)) Bilge' yi kaldırıp, mutfağa yollandım. Bu sefer nohut unuyla tavada pankekimsi bir tarif denedim. Bilge tadına bakıp "pattis (patates) mi var bunda " diye suratını buruşturdu, bir parça ağzıma attım sahiden nohut tadı baskın geliyor (vet çocuğum patatesle nohut arasındaki farkı bilmiyor) bir daha ki sefere  biraz yulafla kırmalı bu tadı. Arsızca sevdin mi dedim. Of ya dedi, bu ne?  dürüstçe nohut unu denedim dedim. Ay annneaaee (burayı baya uzattı) ben senin kobay faren miyim? dedi. Önce bir sevindim kobay faresi falan biliyor okulda öğrenmiştir diye, sonra youtube tan öğrendiyse kim bilir ne saçma bir şey izledi diye kafada kurarken servis saatinin geldiğini fark ettim. Pijamalarımın üzerine uzun hırkamı geçirip (kim görecek sabahın köründe) Bilge' nin çantasını sırtlandım. Evimiz yokuşun ortasında olunca, servis yokuşun bittiği yerden alıyor Bilge' yi, azıcık yürüyor. Ben önde Bilge arkada yürürken Bilge' nin ayaklarının dibinde top gibi yuvarlanan bir şey  gördük. Siyah tüylü, dobiş bir yavru köpek . Bilge' nin paçalarını, ayakkabı bağcıklarını yemeye kalkınca Bilge zıpladı karşıdaki bakkala gitti. Elinde dilimlenmiş salamla geldi. Biraz verdi, servis geldi bu arada, paketi ben aldım, dobişin içinden aç bir canavar çıktı. Elimi zor kurtardım:)) Ben eve giderken, o da kuyruğunu sallayarak inşaatın kumlarına dalmaya gitti. Eve girince Efes kapıda karşıladı beni, sağımı solumu kokladı kulakları kıpırdadı biraz( ne kokuyo yaw), sonra döndü kanepeye geri yattı(boş ver kadın mutfaktan çıkmıyo zati) . Biraz kitap okudum, Bilge okula vardım diye arayana kadar. Akşam için patlıcan yemeği koydum ocağa. Mutfakta bilumum ortalıkta dolanan  bulaşıkları yerleştirdim. Zeytinlerin suyunu değiştirdim. Balkona çıktım. Bizim ev otoparkı gördüğü için bir kaç komşuyla selamlaştım. Çiçekleri suladım, kuruyan yaprakları toparladım, azıcık saksıların topraklarını kabarttım. Bu arada yavru köpeği gördüm, insanların peşinde bir oraya bir buraya koşturuyordu. Çoğu başını okşayıp, ay ne kadar sevimli diyor. Büyüyünce böyle yapmayacaklarını bilmek sinir bozucu. Koca'yı kaldırdım. Kahvaltı yapıp ofise yollandık. Çok yoğun bir gündü, bir ara otomatiğe bağladım. kelime tasarrufu yapmaya başladım. Kitap okudum, Dr. House 2 sezonundan bir bölüm ve This İs Us' un yeni sezonunun ilk bölümünü izledim. Bir ara Efes'le kedilere mama almaya gittik. Her ağaç dibine işeyip, gördüğü ve duyduğu tüm köpeklere havladı:))Bilge' nin okul dönüşüne yetişip ondan önce eve girdim. (sanki daha iyi anne oldum:)) Sonrasında kitap okudum, telefonlara baktım (ofis telefonları bana yönlü) , yarınki iş programını yaptım, buz dolabını temizleyip, bir miktar da siftindim. Koca gecikince burnuyla beni dürtüp duran Efes' i gezmeye çıkarttım. Bu arada çamaşır makinesi bozulmuştu, Koca bir yaptım dedi tekrar bozuldu ben yenisini alalım dedim, yok ben yaparım onu dedi:( 20 yıllık makine... pıff hiç bulaşmadım, çamaşır makinesiyle baş başa bıraktım. Saat 22' ye doğru kitap okurken uyuya kalmışım. Günü 10.222 adımla bitirmişim. Bir hafta spor salonuna gitmeyeceğim, doktor dinlen dedi. Yürüyüşle kotarmaya çalışıyorum:))

Sevdim ben bu şalaj işini, çok keyifli yahu...Bir de hayat güzel valla:))